Jakość gleb uprawnych jest podstawą wyżywienia ludności. Za jakość gleb ich żyzność i produkcyjność odpowiedzialne są w znacznym stopniu ich własności fizyczne i fiz-chemiczne, szczególnie struktura gruzełkowa. w tworzeniu której udział biorą związki próchnicze. Stad tez poznanie zjawisk towarzyszących tworzeniu i utrwalaniu gruzełków glebowych skłoniło do podejmowania rób poszukiwania związków syntetycznych zastępujących lub wzmacniających naturalne prochniczne lepiszcza glebowe. W latach 1950 - tych w USA przebadano około 700 preparatów pod nazwą handlową KRILIUM rokujących założone cele oparte głównie na poliakrylatach i polivinylatach.
W zależności od stopnia zagrożenia gleb działaniami degradującymi lub niszczącymi jak np. błędna agrotechnika uprawowa (zbyt ciężki sprzęt mechaniczny niedostosowany do kultury uprawowej i typu gleby). Daleko zaawansowana degradacja gleby powodująca powstanie hałd, wyrobisk, nie utrwalone piaski wydmowe, konieczność szybkiej rekultywacji chroniącej przed niepotrzebną stratą areału uprawowego lub powstawania wyeksploatowanych nieużytków pozbawionych żyzności i produkcyjności. Tym niekorzystnym zjawiskom przeciwdziałać możemy stosując proponowany przez nas preparat pod nazwą roboczą S 89 lub SOLAMPOL.
Jest to hydrożel otrzymany w wyniku radiacyjne j kopolimeryzacji akrylamidu z metylokarboksycelulozą niekiedy z dodatkiem ligniny powanilinowej odpadu przemysłowego zalegającego na hałdach przyfabrycznych zanieczyszczających środowisko natomiast stanowiącej przydatne źródło strukturotwórczego lepiszcza (podobnie jak w związkach próchniczych)
Strukturotwórcze syntetyczne preparaty pozwalają na:
Celem metody radiacyjnej promieniowania jonizującego z urządzeń izotopowych (60Co, 137Cs) lub elektrycznych ( np. w MITR - przyspieszacz liniowy elektronów ELU 6 MeV ).
W łańcuchach żywieniowych człowieka pojawiają się niepożądane związki biologiczne lub chemiczne obniżające zdrowotność środków spożywczych . Z ważniejszych można wymienić resztki pestycydów szczególnie chloroorganicznych np.: DDT, DMDT, LINDAN. Mimo, że od wielu lat zaniechano stosowania ich, pojawiają się w plonach na skutek długiego okresu retencji ( do 30 lat DDT w niektórych glebach ) . Zastąpiono je nowymi generacjami pestycydów m. i. Karbaminianowych ( np.: CARBARYL )
Resztki mikotoksyn ( np.: Aflatoksyna B1 , Patulina ).Mimo szkodliwości wyżej wymienionych resztek, nie można uniknąć stosowania ich, szczególnie pestycydów gdyż obniżało by znacznie plonowanie roślin.